AVUKAT

İş çıkışı evine doğru yürüyen avukat, evinin sokağına geldiğinde küçük bir çocuğun köşebaşında diz çökmüş toprakla oynadığını görür. yanına yaklaşır ve sorar:

Avukat: Ufaklık, ne yapıyorsun?
Çocuk: Avukat yapıyorum.
Avukat: Nasıl yapıyorsun, anlat bakayım.
Çocuk: Böyle kum koyuyorum, su koyuyorum, biraz da bok koyuyorum, Avukat oluyor.

Avukat duruma bozulur. Kimse görüyor mu diye sağa sola baktıktan sonra usulca eğilip çocuğun kulağından tutar ve “bak ufaklık, böyle şeylerle uğraşma, tamam? hadi şimdi git evine..” der.

Ertesi gün yine iş çıkışı, çocuğu aynı yerde oynarken görünce ‘akıllanmıştır herhalde’ diye düşünür ve çocuğun yanına yaklaşır.

Avukat: Ne yapıyorsun ufaklık?
Çocuk: Avuuukat..
Avukat: Nasıl yapıyorsun, söyle bakalım.
Çocuk: Böyle kum koyuyorum, su koyuyorum, biraz da bok koyuyorum, Avukat oluyor.

Avukat bu kez sadece çocuğun kulağını çekmekle yetinmez, çocuğu adam akıllı döver.

Ertesi gün yine akşam vakti aynı çocuğu aynı yerde aynı oyunu oynarken görünce bir hışımla çocuğun yanına gider ve sert bir ses tonuyla tekrar sorar:

Avukat: Çocuk (!) ne yapıyorsun?!
Çocuk: Polis yapıyorum.

(Polis kelimesini duyan Avukatın ağzı kulaklarına varır.)

Avukat: Nasıl yapıyorsun, anlat bakayım.
Çocuk: Böyle kum koyuyorum, su koyuyorum, polis oluyor.
Avukat: Bok koymuyor musun?
Çocuk: Cıkk, bok koyunca Avukat oluyor ))