Bebek Erkekmiş…
Kadın hamile. Bebek erkekmiş. Herkes mutlu.
Bebek doğdu, pipisi amcalara gösterildi. Amcalarda bayram sevinci.
Dünyanın en gerekli organını gördüler çünkü.
Bebek terledi, çırılçıplak soydular. Öyle gezdi evde.
Pipisi vardı ve bu hakka sahipti.
Bebek büyüdü sünnet olacak. Davullar, zurnalar, hediyeler…
Çocuk düşündü ”Sanırım bu çok önemli bir organ.”
Üç beş kız vardı mahallede ”Hangisini alayım sana” dediler.
Çocuk düşündü ”Sanırım karşı tarafa sormadan seçebiliyorum”
Çocuk acıktı. Sofrayı kız kardeşleri ve annesi hazırladı, topladı.
Çocuk düşündü ”Sanırım kadınlar bana hizmet etmekle yükümlü.”
Kalabalık bir akşam yemeği, herkes masaya sığmayacak.
Erkekler ve çocuk masaya, kadınlar yere oturdu.
Çocuk düşündü ”Sanırım önemli olan erkeklerin konforu.”
Servis yapıldı önce erkeklere yemek verildi.
Çocuk düşündü ”Sanırım öncelikli olan erkeklerin karnının doyması.”
Çocuğun kız arkadaşı oldu, bütün sülale duydu, herkes mutlu…
Densiz bir amca ”Neler yapıcan bahiim gızlara?” dedi.
Anne ve baba ‘‘Oğlumdan iyisini mi bulacak?” dediler.
Çocuk düşündü ‘‘Sanırım en iyisi benim ve kızlara onların rızası olmadan istediğimi yapabilirim.”
Çocuk büyüdü, arkadaşları ile gezmeye gitti, eve geç geldi.
Kız kardeşleri geç geldiğinde azarlanıp dövülürken o paşalar gibi karşılandı.
Çocuk düşündü ”Sanırım ben eve istediğim saatte girip çıkabilirim.”
Kavga etti. Ağzı burnu kan içinde geldi.
Anne ve babası ”Helal olsun oğluma, koçum benim!” dediler.
Çocuk düşündü ”Sanırım güçlüyüm ve sorunlarımı şiddetle halletmeliyim”
Çocuk bu düşündüklerinin tamamını aklının en karanlık köşesine kazıdı.
Çocuk büyüdü, evlendi, iş-güç, para sahibi oldu…Ama bir türlü insan olamadı. Neden acaba ?