Zor olmuyor mu

Fadime’nin kocası göçeli iki yıl olmuştu. Bir gün akrabalarından biri ziyarete geldi.

– Kız Fadime, gel seni evlendirelim. Evde bir erkeğin olması daima iyidir.

– Aman ablaa, koskoca oğlum var. Beni kim alır?

– Öyle söyleme. Balıkçı İdris’in karısı öleli beş yıl oldu. Bugünlerde yeniden evlenmek istediğini söylüyormuş.

Araya girenlerin gayreti ile Fadime ile İdris, sade bir düğünle evlenirler. Aradan bir süre geçtikten sonra, küçük Temel’e yolda rastlayan amcası:

– Temel, nasılsın? Üvey babanla aran iyi mi?

Küçük Temel:

– İyidir amca. Sağ olsun, benimle çok ilgileniyor. Her gün balığa çıkarken beni de yanında götürüyor. Kıyıdan bir hayli açıldıktan sonra yüzme öğreneyim diye beni denize atıyor.

– Peki öğrenebildin mi bari yüzmeyi?

– Öğrenmez olur muyum. Motor beni bırakıp gittiği için her defasında kıyıya yüzmek zorunda kalıyorum.

– Peki zor olmuyor mu?

– Yok. O kadar zor olmuyor. Ama ağzı bağlı çuvaldan çıkmak için bir hayli zorlanıyorum.